Κατά τα άρθρα 657 και 658 του Αστικού Κώδικα, ο εργαζόμενος διατηρεί την αξίωσή του για τον μισθό, εάν μετά από 10 ήμερη τουλάχιστον παροχή εργασίας εμποδίζεται να εργασθεί εξαιτίας σπουδαίου λόγου.
Ο χρόνος για τον οποίο διατηρείται η αξίωση για τον μισθό δεν μπορεί να υπερβαίνει τον έναν μήνα, εάν το κώλυμα επήλθε ένα τουλάχιστον έτος μετά από την έναρξη της σύμβασης, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση το μισό μήνα. Ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέσει από τον μισθό, ποσά που καταβλήθηκαν στον εργαζόμενο εξαιτίας του κωλύματος (ασθένεια), λόγω υποχρεωτικής από τον νόμο ασφάλισης.
Ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέσει το ασφαλιστικό επίδομα και όταν ο μισθωτός δεν το έχει εισπράξει πραγματικά, με την προϋπόθεση όμως ο μισθωτός να δικαιούται το επίδομα από το ΙΚΑ αλλά δεν το εισέπραξε διότι ο ίδιος, απέφυγε να προσφύγει στον ασφαλιστικό του φορέα όταν ασθένησε (π.χ αμέλεια).
Ο εργοδότης πρέπει να αποδείξει με έγγραφο του ΙΚΑ ή με άλλα αποδεικτικά μέσα, ότι ο μισθωτός δικαιούται από το ΙΚΑ το μη εισπραχθέν επίδομα. Αν αποδειχθεί ότι δεν το δικαιούται, η αφαίρεσή του από τον καταβλητέο μισθό συνιστά παράνομη καθυστέρηση καταβολής μισθού.
Εάν βέβαια για οποιοδήποτε λόγο, ο εργαζόμενος δεν δικαιούται ασφαλιστικές παροχές (δεν συμπλήρωσε τις προϋποθέσεις λήψης των παροχών), ο εργοδότης βαρύνεται με ολόκληρο το ποσό που ορίζει ο νόμος.
Τα παραπάνω αφορούν την διαδικασία για την καταβολή των αποδοχών κατά τη διάρκεια της ασθένειας και όχι την απόδειξη της ασθένειας.
Συχνά επικρατεί η αντίληψη ότι για να είναι δικαιολογημένη η απουσία του εργαζόμενου λόγω ασθένειας, θα πρέπει η σχετική ιατρική γνωμάτευση να είναι από ιατρό δημοσίου φορέα (δημοσίου νοσοκομείου, - δημοσίας υπηρεσίας πρωτοβάθμιας υγείας) και όχι από ιδιώτη ιατρό, με αποτέλεσμα πολλές φορές να θεωρείται αδικαιολόγητη η απουσία του μισθωτού ή και να επιβάλλονται πειθαρχικές ποινές στον εργαζόμενο, εφόσον αυτές προβλέπονται σε εσωτερικό κανονισμό εργασίας της επιχείρησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν.3418/2005 τα ιατρικά πιστοποιητικά και οι ιατρικές γνωματεύσεις καθώς και οι ιατρικές συνταγές που εκδίδονται κατά τους νόμιμους τύπους, έχουν το ίδιο κύρος και την ίδια νομική ισχύ ανεξάρτητα από το αν εκδίδονται από ιατρούς που υπηρετούν σε Ν.Π.Δ.Δ ή Ν.Π.Ι.Δ ή ιδιώτες ιατρούς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου