Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ: Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΘΙΓΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΣ

Ο κανονισμός ασφάλισης του ΙΚΑ που αφορά τους οικοδόμους δεν εξασφαλίζει την ασφάλιση της εργασίας που κάνουν, ενώ η νέα τροποποίηση ορισμένων διατάξεων που εξετάζει η διοίκηση του Ταμείου εγκυμονεί κινδύνους για χειροτέρευση των συνθηκών ασφάλισης. Αυτό υπογραμμίζει με υπόμνημα προς τη διοίκηση του ΙΚΑ ηΟμοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, διατυπώνοντας τις παρατηρήσεις της για την επιχειρούμενη τροποποίηση του κανονισμού ασφάλισης. Η Ομοσπονδία διεκδικεί την προστασία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του κλάδου, αλλά και τον περιορισμό της απώλειας εσόδων για το ΙΚΑ.
Στο υπόμνημά της για την επιχειρούμενη τροποποίηση του κανονισμού ασφάλισης, η Ομοσπονδία Οικοδόμων επισημαίνει ότι «ένας από τους βασικούς λόγους που παραμένει η ανασφάλιστη εργασία είναι ότι ο ασφαλιστικός οργανισμός (σ.σ. ΙΚΑ) μεταφέρει στην ατομική ευθύνη του κάθε ασφαλισμένου την απόδειξη της ασφάλισής του». Θυμίζει επίσης ότι το πρόβλημα της ανασφάλιστης εργασίας επιδεινώθηκε με τη μείωση του συντελεστή των ελαχίστων ενσήμων από 1,5 ένσημα το τετραγωνικό μέτρο, σε 1,35 ένσημα, μετά από παρέμβαση των εργοδοτών. «Σήμερα, οι προτάσεις που γίνονται (...) οδηγούν σε νέα μείωση του ελάχιστου αριθμού των ενσήμων», σημειώνει η Ομοσπονδία.
Μεταξύ άλλων, η Ομοσπονδία υπογραμμίζει την προσπάθεια για παραπέρα μείωση του ελάχιστου αριθμού ενσήμων, όπως στην περίπτωση για τη χρησιμοποίηση των υπογείων των οικοδομών για κύρια χρήση, αφού, αντί να προβλέπονται περισσότερα ένσημα - καθώς απαιτούνται περισσότερες εργασίες για την κατασκευή τους - η πρόταση προβλέπει λιγότερες εργασίες, άρα και λιγότερα ένσημα για τον οικοδόμο.
Αντίστοιχα, η πρόταση που γίνεται για μείωση των ελαχίστων ενσήμων για εργασίες που γίνονται από εταιρείες με στεγασμένο προσωπικό, οδηγεί σταδιακά στη μετατροπή της ασφάλισης των οικοδόμων σε «κοινή ασφάλιση», αντί για ασφάλιση στα οικοδομικά. Ταυτόχρονα, η Ομοσπονδία εκφράζει τη ριζική της αντίθεση σε προηγούμενη ρύθμιση που προβλέπει τη μείωση κατά 50% του ελάχιστου αριθμού ενσήμων σε οικοδομοτεχνικά έργα σε αγροτικές και αγροτουριστικές περιοχές, σημειώνοντας ότι η άσκηση οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής πρέπει να γίνεται με ευθύνη του κράτους και όχι σε βάρος της ασφάλισης των οικοδόμων.
Συνοψίζοντας, η Ομοσπονδία Οικοδόμων προτείνει:
  • Ο συντελεστής για τις οικοδομικές εργασίες να διαμορφωθεί στο 1,8 ένσημα ανά τετραγωνικό μέτρο.
  • Υποχρεωτική ασφάλιση με οικοδομικό ένσημο του προσωπικού που απασχολείται σε εταιρείες που αναλαμβάνουν εργασίες σε οικοδομικό έργο, για τις μέρες προετοιμασίας (στην έδρα της εταιρείας) και της υλοποίησης στο χώρο που βρίσκεται το οικοδομικό έργο.
  • Εφαρμογή των πινάκων του κανονισμού ασφάλισης 1,2 και 3 που αφορούν τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων για τα οικοδομικά και τεχνικά έργα.
  • Να καταργηθεί το άρθρο 26 του ν. 2520 που συρρικνώνει την ασφάλιση των οικοδόμων στο 50% του συντελεστή για τις αγροτικές και αγροτουριστικές περιοχές.
  • Πρόσληψη του απαιτούμενου προσωπικού στο ΙΚΑ ώστε να εξασφαλίζεται ουσιαστική και ολοκληρωμένη λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών με συχνούς και επιτόπιους ελέγχους στα οικοδομοτεχνικά έργα.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΚΕΚΟΜΜΕΝΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΕΙΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΕΝΝΟΙΑ ΩΡΑΡΙΟΥ Ωράριο εργασίας είναι το σύνολο των ωρών κατά τις οποίες ο μισθωτός παρέχει την εργασία του στον εργοδότη του, ημερησίως, εβδομαδιαίως, τακτικώς, εκτάκτως, εκ του νόμου ή εκ συμβάσεως. Είδη ωραρίου είναι το ημερήσιο, το εβδομαδιαίο, το τακτικό, το έκτακτο (υπερεργασία-υπερωρία), το νόμιμο, το συμβατικό, το συνεχές, το διακεκομμένο, το ημερήσιο και το νυκτερινό. ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ – ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ώρες εργασίας θεωρούνται οι πραγματικές και σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται οι διακοπές ή τα διαλείμματα.  Εξαίρεση του παραπάνω κανόνα, σε ειδικές περιπτώσεις. π.χ. Οδηγών Τουριστικών Λεωφορείων κ.α (ΥΑ. 51266/1975, ΠΔ. 176/2006, Κανονισμός Ε.Ε. 561/2006) Επίσης, οι εργαζόμενοι στο χώρο της κουζίνας έχουν υποχρεωτικό συνεχές άνευ διακοπής ωράριο (ΥΑ. 20714/1025/1976), ως και οι μερικώς απασχολούμενοι (άρθ. 2 παρ.7 Ν. 3846/2010), με εξαίρεση τους Οδηγούς , Συνοδούς Σχολικών Λεωφορείων και τους Καθηγητές σχολείων. Η εφαρμογή διακεκομμένου ή μη ωραρίου εργασίας,

ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΑΚΥΡΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ

1.    ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗΣ Σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων απαγορεύεται ρητά η απόλυση. Οι συνηθέστερες  περιπτώσεις παρουσιάζονται στις παρακάτω κατηγορίες: Α. Έγκυος ή μητέρα εργαζόμενη Σύμφωνα με το Ν. 1483/84, απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η απόλυση εργαζόμενης, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, εκτός αν υπάρχει σπουδαίος λόγος καθώς και για χρονικό διάστημα 18 μηνών από την ημερομηνία τοκετού. (Άρ. 36 του Ν.3996/2011) Σαν σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί η ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης της εργασίας της εγκύου, που οφείλεται στην εγκυμοσύνη. Σπουδαίος λόγος μπορεί ενδεικτικά να θεωρηθεί η διάλυση ή πτώχευση επιχείρησης, η διάπραξη αξιόποινης πράξης, η δημιουργία καταστάσεων ή επεισοδίων που να καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση της σύμβασης εργασίας, η ουσιώδης παράβαση των συμβατικών υποχρεώσεων, η πρόκληση βλάβης από πρόθεση και βαριά αμέλεια, η ίδρυση ανταγωνιστικής επιχείρησης κλπ.  H κρίση πάντως αν ένα περιστατικό αποτελεί σπ

ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Οι γενικότερες διατάξεις για το  δώρο Χριστουγέννων  αναφέρονται στην ΚΥΑ 19040/81. Εκτός όμως των γενικών διατάξεων για την παροχή του δώρου των Χριστουγέννων στους εργαζόμενους, υπάρχουν και άλλες ειδικές περιπτώσεις, στις οποίες το δώρο υπολογίζεται ανάλογα με την ειδικότητα ή τη μορφή απασχόλησης και αμοιβής, των εργαζομένων. Ποιές είναι αυτές; 1. Στις περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι, απασχολούνται σε περισσότερους από ένα εργοδότες και αμείβονται με ωρομίσθιο, ή μισθό και ποσοστά, ή με ποσοστά, ή κατά μονάδα εργασίας ή με άλλο σύστημα κυμαινόμενων αποδοχών, το δώρο Χριστουγέννων, υπολογίζεται με βάση το μέσο όρο των μηναίων αποδοχών, ή του μέσου ημερομισθίου των αμοιβών, τις οποίες λαμβάνει ο εργαζόμενος στο χρονικό διάστημα από 1 Μαΐου μέχρι 31 Δεκεμβρίου ή μέχρι τη λύση της εργασιακής σχέσης. Για την εξεύρεση του μέσου όρου διαιρούμε τις συνολικές αποδοχές του παραπάνω χρονικού διαστήματος, με τον συνολικό αριθμό των ημερών που εργάσθηκε κατά το διάστημα αυτό 2. Με τον ίδιο